Korte versjes vol verstilling en verlangen
In Een schaduw glijdt waar geen muren bestaan neemt Willy Troch ons mee naar een wereld waar stilte spreekt en schaduwen dansen op de grens van licht en duister. Met een verfijnde pen schetst Troch momenten van introspectie, herkenbare gevoelens en onverwachte inzichten. Elk versje, hoe kort ook, bevat een universum van betekenis, waarin muren verdwijnen en grenzen vervagen.