Ooit is ooit nu

Een vrouw ziet op haar pols het cijfer 88 staan. Wat is dat ook al weer? Ha ja, haar leeftijd! Het geheugen, daar is iets mis mee. Verwarde herinneringen komen terug. Beelden die langzaamaan vorm krijgen via een verhaal dat ze 22 jaar eerder schreef, via brieven die aan haar grootmoeder waren gericht, via imaginaire figuren uit een tweede dimensie waar ze gesprekken mee voert.

Je zal werk hebben, beste lezer, om te puzzelen met de fragmenten en te begrijpen hoe het hoofdpersonage worstelt met de dementie, die lustig aan haar geheugen knabbelt. Je zal ook wat humor vinden, poëtische beschrijvingen, emoties en inspirerende bedenkingen.