Bij nacht van bitterzacht

‘Ik ben bevroren in de tijd. Mijn tenen willen als haken in de grond zodat ik niet val. Maar ik ben allang gestruikeld.’

Bij nacht van bitterzacht is niet voor tere zieltjes. Het is een bundel vol saudade. Voor dit Portugese woord bestaat geen goede Nederlandse vertaling. Daarvoor is dit te veelomvattend. Het raakt aan thema’s als melancholie, afstand, nostalgie en verlies die een rode draad vormen in dit boek.

Toch is het niet alleen kommer en kwel. Bestaat verdriet tenslotte niet alleen bij de gratie van iets waardevols? Het zegt veel over de liefde die in ons huist en nooit verleden tijd is. Daarnaast exposeert de pijn ook de pure pracht; in zelfstandige vorm raakt die aan de kern van de mens.

“Bij nacht van bitterzacht gaat vooral over de liefde en de vele meedogenloze facetten die deze met zich meebrengt. Alhoewel het een zeer persoonlijk document is geworden, denk ik dat de lezer de emotie in mijn dichtbundel zal herkennen”, aldus de schrijver. “We zitten allemaal weleens in dit schuitje, en misschien wel vaker.”