Het kerkinterieur op de schop

Nadat de Reformatie in ons land voet aan de grond had gekregen, werden de

kerken gezuiverd van alles wat aan de katholieke eredienst herinnerde. Dat is

althans het gangbare beeld. Aan de hand van tal van voorbeelden uit oude

stads- en dorpskerken laten de auteurs zien dat toch veel middeleeuwse

interieuronderdelen (preekstoelen, koorhekken en orgels) gehandhaafd zijn en

dat nieuwe (doophekken, pilaarbanken en tekstborden) eraan zijn toegevoegd.

Ook staan de auteurs stil bij verwijderde onderdelen die later weer zijn

teruggebracht, zoals doopvonten, muurschilderingen en nissen. Met speciale

aandacht voor het vroegste protestantse zilveren avondmaalsgerei biedt Het

kerkinterieur op de schop een fraai overzicht van de interieurs van protestantse

kerken en het gebruik ervan – met een nadruk op de periode van 1572 tot

halverwege de zeventiende eeuw.