Dit vierde poëziebundel van beeldend kunstenares, menswetenschapper en schrijfster Monique Veyt gaat, op zeer subtiele wijze, over sensualiteit.
'Blootsvoets lopen' wordt als een teken van die sensualiteit gezien, want: 'Blootsvoets is zinnelijk, is puur, is bloot, is open, is vrij, is voelen, is licht en fris en vrolijk. Het scherpt de zoete leeflust aan.'
'Blootsvoets' is een wijze van in het Leven staan: van voelen, aanvoelen en invoelen met delicaatheid en verfijning.... Daar trek je toch geen knellende schoenen voor aaan?