Huurling van het verbond

‘Wáár is Valeria!?’ riep ik vervaarlijk.

De mannen bleven stil. Met twee passen stond ik bij Roderick en gaf hem een harde klap in zijn gezicht met mijn vlakke hand. Zijn ogen knipperden.

‘Mijn goden, ze hebben haar meegenomen,’ zei hij zonder mij aan te kijken.