Langzaam kwam mijn dichtersbloed in een stroomversnelling. In mijn poëzie, beurtelings geestig en aangrijpend, lyrisch en beschouwelijk, ziet men mijn levensbeschouwing op zijn best. En mijn beschermengelen ook. Als alles me teveel wordt: schrijven om te genieten, Om op een andere oever te belanden.
Van de overkant geen nieuws
Mijn leven is afhankelijk van een wachtwoord
Dat mij ontglipte, en toen voorgoed verdween
Ik heb het fietspad wat uitgebogen
En een okergeel kruispuntplateau aangebracht
Toen kon ik weer verder met mijn leven
© Elle Werners