Ganzentijd

Vaders sterven. Dat doen ze nu eenmaal. Mirjam van Hengel, die tot nu toe

biografische boeken schreef over literaire personen, en een leven lang gewend

was zich te verplaatsen in anderen, ervoer plots aan den lijve hoe het in rouw

alleen om het absoluut persoonlijke gaat. En ze vroeg zich af: hoe zou ik

schrijven over mijn vader? Over deze vader: Bachspecialist, kernfysicus, wetenschapsfilosoof

en de eerste politiek dienstweigeraar, maar vooral degene die

altijd achter haar stond, haar de namen van planten en vogels leerde, haar leerde

kijken.

In korte hoofdstukjes, deels geënt op de ontroerende film Father and Daughter,

deels wandelend langs informatie uit een vogelgids, een ganzenkaartje en een

correspondentie, schreef ze een intiem en kristalhelder boek. Een boek voor

iedereen die wil weten wat verlies is, in Van Hengels fijnzinnige literaire stijl,

waarin biografische begaafdheid samengaat met onversneden liefde en rouw.