Precieuze mechanieken

Na jaren van doorwaakte nachten vol wanhoop en angst begon

Erwin Mortier weer te dichten. Precieuze mechanieken is het

weergaloze resultaat. Terwijl de wereld ten prooi valt aan onze

beschaving en de mens haar zintuig voor esthetiek dreigt te verliezen,

staat de dichter op in de stellige overtuiging dat niets

minder dan schoonheid de wereld kan redden van de welig

tierende haat.

In Precieuze mechanieken trekt Mortier ten strijde tegen de

lelijkheid en stelt hij de pracht van de taal centraal. Hij knipoogt

naar Flaubert, Zagajewksi en andere dierbare schrijvers die hij

als zijn literaire vaders beschouwt. Ook richt hij zich, net als in

zijn pijnlijk mooie roman Gestameld liedboek, tot zijn overleden

moeder om zijn hart te luchten. Aan het slot spreekt zij terug,

biedt hem een inkijk in het Hemelrijk en stelt haar zoon gerust.