Vrij met mij

Meer dan eens, mag je geloven Keek ik de duivel in de ogen In dans, beweging met het kwaad

En meer dan eens, placht ik zeggen Meende ik uit te moeten leggen Waarom ik wars ben van verraad

Vaker wel, dan niet of nooit Werd ik zwaar en wreed berooid

Werd ik laag en huichelachtig Niet gekend of zelfs geloofd Voor ontsteking al gedoofd

Is mijn weg Mijn blauwe druk Dan niet op weg Naar zoet geluk

Naar het volgen van mijn ziel Mijn hart, mijn rad, mijn zijn, het wiel

Meer dan eens, mag je geloven Keek ik mezelf diep in de ogen In dans, beweging, met mijn grond

En meer dan eens, placht ik te zeggen Heb ik geen zucht meer uit leggen Waar ik nu of toen ooit stond

Vaker wel, dan niet of nooit Werd de vorst in mij ontdooid

Werd ik teer en kernkrachtig Vol van vuur en voluit prachtig Zonder sleutel toch ontkooid

En mijn weg Mijn blauwe druk Is op zichzelf al een geluk

Want in het uiten van mijn ziel Vormt mijn hart, mijn zijn, mijn wiel