In Dagboek van een Overbelaste Zorgmedewerker neemt Veerle Ankelmans je mee achter de schermen van de ouderenzorg - naar de kamers, gangen en stille momenten waar emoties soms luider klinken dan woorden.
In openhartige dagboekfragmenten beschrijft ze:
• het verdriet van bewoners die hun grip op het leven verliezen
• de druk die elke dag op zorgverleners rust
• de momenten van zachtheid die alles dragelijk maken
• de innerlijke strijd tussen professionaliteit en uitgeput zijn
• de vraag hoe je overeind blijft in een systeem dat nooit pauzeert
Dit dagboek is geen aanklacht, maar een ode:
een ode aan hen die blijven geven, ook wanneer hun eigen reserves op zijn.
Voor iedereen die werkt in de zorg — of iemand kent die dat doet — vormt dit boek een herkenbare spiegel en tegelijk een zacht, meelevend houvast.
‘Je draagt zoveel, kind,’ fluistert een bewoner.
En tussen deze pagina’s door fluistert Veerle terug: 'Zie mij ook.'