Monique Lavec (1973) schopt een deur in met haar revolutionaire kijk op ondernemen waarin trauma niet wordt weggeduwd, maar benut. Na dertig jaar ondernemen weet ze: trauma kerft littekens in je lijf, maar ook talenten en lef in je ziel. Dat rauwe goud wordt zelden benoemd in ondernemersland. Als journalist vindt ze woorden voor wat niemand
durft te zeggen, als systemisch businesscoach verbindt ze de onderstroom met je bestaansrecht
en als moedvergroter laat ze zien hoe je je verleden vervlecht in een missie die verkoopt en bevrijdt.
En nu hou ik op met praten. Serieus, dit boek doet het beter dan dit verkooppraatje.