De weduwen van Lemmer

In De weduwen van Lemmer wordt het verhaal verteld van krachtige, trotse vrouwen die zich staande hielden in wat een uitgesproken mannenmaatschappij was. Zij waren dochters van doopsgezinde turfstekers uit de Friese Wâlden, van stoere Oostzeevaarders die goederen vervoerden in opdracht van de Amsterdamse handelshuizen en van ondernemende kooplieden in de Zuidwesthoek. Hun leven speelde zich af tegen het bedrijvige en kleurrijke beeld van het Friesland van de achttiende en de negentiende eeuw. Lemmer ontwikkelde zich tot de tweede haven van Friesland en door de dagelijkse beurtvaart over de Zuiderzee lag Amsterdam ‘dichtbij’.

Het is een familiekroniek, maar ook een veel breder verhaal over gewone burgers met uiteenlopende beroepen – bakkers, schippers, verveners, kooplieden, ambachtslieden. Geen intellectuelen, geen ambtenaren of gezagsdragers, geen notabelen. Wel burgers die samen Friesland vorm gaven en groot maakten. Soms zit het de familie mee, maar ook moet er tegenslag worden opgevangen. Leven en dood zijn steeds heel dichtbij. Er werden veel kinderen geboren, maar velen overleefden de kindertijd niet, jonge vrouwen stierven in het kraambed en de bakkers zelf werden ook niet oud. Ze kregen last van ‘bakkerslongen’ en andere beroepsziekten. De bakkersvrouwen zetten na de dood van hun man met veel succes de zaak voort aan de zeesluis van Lemmer, waar veel reuring en negotie was. De weduwen van Lemmer gaven de familiewaarden én het familiekapitaal aan volgende generaties door.

Age Bakker (Bolsward, 1950) is gefascineerd en ontroerd door de historie van zijn Friese familie. Hij was werkzaam bij de Nederlandsche Bank en het Internationale Monetaire Fonds. Daarnaast was hij hoogleraar aan de Vrije Universiteit en staatsraad bij de Raad van State. Hij is een nazaat van de weduwen van Lemmer.