Wie weet waar de klepel hangt?

Luidklokjes hebben eeuwenlang een belangrijke rol gespeeld op buitenplaatsen en landgoederen. Ze werden geluid om de schafttijd aan te geven aan het tuinpersoneel. Etenstijd dus! Tegenwoordig heeft iedereen de tijd bij zich, waardoor de schaftklokjes veel minder nodig zijn. We zien ze daardoor helaas langzaam maar zeker uit het straatbeeld verdwijnen.

Deze sieraadjes zijn vreemd genoeg erg weinig onderzocht en beschreven gedurende de eeuwen. Wij wilden vastleggen wat nog wél van dit klinkend erfgoed over is.

Dit boek voert u langs veertig kastelen, landgoederen en buitenplaatsen waar nog steeds één of meerdere schaftklokken hangen. Annet Werkhoven beschrijft de situatie in 1919, aan de hand van de fictieve smid Steven, die zijn klokkenronde door de Stichtse Lustwarande (en verder) loopt. Nadat de vader van Steven aan de Spaanse griep is overleden, is het de beurt aan de oudste zoon Steven om de klokken te controleren. Steven is getuige van hoe het ‘eraan toeging’ in die tijd op kastelen en buitens. Er was doorgaans veel personeel en hij had te maken met deftige eigenaren. Maar hij ziet ook dat die tijd aan het veranderen is. De problemen om het vele personeel te betalen door stijgende loonkosten als gevolg van dalende inkomsten door verkeerde beleggingen en de opkomst van vakbonden bijvoorbeeld.

De klokken worden beschreven door Daniëlle Alexander. Met behulp van mooie foto’s willen we u kennis laten maken met deze leuke luidklokjes en de bijna vergeten dagelijkse gewoonte van nog maar honderd jaar geleden.

Bijgesloten is een fietsroute langs al deze 40 locaties en nóg meer plekken waar nog (bewijzen van voormalige) schaftklokjes zijn.