De natuur als wetgever

Benedictus Spinoza (1632-1677), filosoof van de vrijheid, was zijn tijd ver vooruit toen hij de Bijbel niet langer als het woord van God beschouwde maar als een gewoon boek ontmaskerde, geschreven door mensen van vlees en bloed. Maar hoe de moraal te funderen als heilige boeken niet langer heilig zijn? Zijn antwoord was: door de macht van de Natuur, het ondeelbare geheel van lichaam en geest, te leren kennen en begrijpen, mede met het oog op een optimaal levensgeluk.

Dit boek schetst een van de gevestigde religies en het humanisme afwijkend wereldbeeld. Het schuift westerse beschavingsiconen als Erasmus en Kant terzijde om daar Machiavelli en Spinoza voor in de plaats te stellen. Vanuit dit perspectief komt een breed scala aan onderwerpen aan de orde zoals religie, politieke theorieën, de huidige islamitische terreur, mensen- en dierenrechten en economie.