Mannen in de zon

Begin jaren ’50. In de woestijn tussen Irak en Koeweit staat

een grote vrachtwagen stil. In de lege watertank zitten

drie Palestijnse mannen, happend naar adem. De chauffeur,

ook een Palestijn, is uitgestapt bij een douanepost. Terwijl

de temperatuur in de watertank oploopt, probeert hij toestemming

te krijgen verder te rijden. De drie mannen, die elk

een generatie Palestijnen vertegenwoordigen, hebben één

gemeenschappelijk doel: de ellende in de vluchtelingenkampen

ontvluchten en in Koeweit een beter leven opbouwen.

'Mannen in de zon' (1963) is het verhaal van Palestina, van

de Nakba (de verdrijving van de Palestijnen in 1947-1949),

het vluchtelingenvraagstuk en de daarmee samenhangende

mensensmokkel, vandaag de dag actueler dan ooit.

Met Mannen in de zon vestigde Ghassan Kanafani voorgoed

zijn naam, niet alleen in de Arabische wereld, maar ook in Europa en Amerika

Ghassan Kanafani werd in 1936 geboren in Akka. In 1948 vluchtte zijn

familie naar Libanon en vestigde zich uiteindelijk in Syrië. Kanafani

was leraar, journalist en schrijver. Daarnaast was hij actief in het Palestijnse

verzet. Tot zijn dood in 1972 was hij woordvoerder van het Volksfront

voor de Bevrijding van Palestina (PFLP) van George Habash.

Kanafani geldt als de pionier van de Palestijnse verzetsliteratuur.