Kunst als instrument voor de ziel

Dit boek bekijkt laatmiddeleeuwse en vroegmoderne kunst als een instrument voor de ziel. Kunst als middel, met als doel verlossing. Rond 1500 waren wereldbeeld en zelfperceptie nauw verweven met de Bijbel. Kunst bood bescherming. Wekte gevoelens, gedachten en intenties op die bijdroegen aan het zielenheil. Beelden creëerden een meditatieve matrix om de ziel te onderzoeken en herstellen. Waarin de kijker elk bizar detail kon aftasten, elk laagje betekenis kon afpellen en intens geraakt kon worden door bloed, tranen en liefde.

Met oog voor het excentrieke duikt dit boek diep in de intellectuele schoonheid van deze kunst. Het legt onderliggende devotionele mechanismen en hun oorsprong bloot en verkent de absurde, macabere en soms schokkende aspecten ervan. De vloeiende wisselwerking met ruim tweehonderd beelden uit een particuliere kunstcollectie, brengen de lezer uiteindelijk tot de vraag: kan deze vergeten kunst misschien ook mijn ziel verlossen?

‘Ik las een gepassioneerde benadering van het Godsverlangen, verbeeld via een adembenemende kunstcollectie. Krachtig verwoord, intelligent doorleefd en bol van emotie, een boek dat niemand onberoerd kan laten. Liefde en schoonheid, symbool en hoop, dood en het licht der sferen uit de late middeleeuwen: een helende tijdreis voor de ziel van vandaag.’ – JOHAN TAHON