Ze brengen ze niet met de ooievaar

Een eerlijk, kwetsbaar maar ook liefdevol en troostrijk boek over een onvervulde kinderwens, geschreven door ervaringsdeskundige Kelly van GoensAls het een jongen werd, zouden we hem Willem noemen, een familienaam die stoer en klassiek klinkt. Het paste bij ons allebei: Ed, de kakker uit het Gooi, en ik, de Amsterdamse Kelly. Toen onze relatie begon wisten we al dat we een kindje wilden. ‘Misschien wel twee,’ zeiden we op een zonnige lentedag tegen elkaar. Precies een jaar na onze eerste date was ik zwanger, maar het bleek een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en eindigde dramatisch. De wens voor Willem bleef.Er volgden zes intensieve jaren van medische trajecten, alternatieve behandelingen, hormonen, miskramen, hoop, verdriet en eenzaamheid. We reden duizenden kilometers, slikten, spoten en probeerden alles wat mogelijk was. Ik verlegde mijn grenzen keer op keer, verloor mezelf in het proces en probeerde tussendoor ‘gewoon’ mee te doen aan het leven. Ondertussen deed ik op babyshowers alsof er niets aan de hand was.Nu ik veertig ben, voelt het alsof ik eindelijk weer ademhaal nadat ik jaren onder water heb gezwommen. De race is gelopen. Ik word geen moeder. Dat is pijnlijk, maar het geeft ook rust. Ongewenst kinderloos pak ik mijn kracht terug. Ik kijk terug, geef het verdriet een plek en haal lessen uit alles wat ik heb meegemaakt.‘Door Kelly weet ik dat zij lang niet de enige is met dit grote verdriet. Ik kan me niet anders voorstellen dan dat zij een groot baken van troost kan zijn voor mensen in een soortgelijke situatie.’ Jet van Nieuwkerk