Het zingen van de wereld

De fascinatie van Marc Tritsmans voor de natuur krijgt in zijn nieuwste dichtbundel een geëngageerde vorm: Het zingen van de wereld is een hartstochtelijk en aanstekelijk pleidooi voor het behoud van de aarde, in zuivere, glasheldere gedichten. Zon wij zoeken haar bij het ontwaken

keren als zonnebloemen telkens weer

onze gezichten naar haar warmte toe

volgen met argusogen haar dagelijksetocht boven ons hoofd en worden stiller

als zij ons in duisternis zal achterlaten

zoals een moeder die 's avonds zacht

de slaapkamerdeur achter zich sluitsoms waagt zij het zelfs om in het midden

van de dag onverhoeds haar gelaat te bedekken

en dan is alles in verwarring, vallen de vogels

uit de bomen, lijkt het einde van de wereld nabij en al duurt dit nog vijf miljard jaar

toch is ondraaglijk de gedachte dat ook zij

ooit zal eindigen en dat al het leven

dat ze koestert dan voorbij zal zijn

De pers over eerder werk:‘Troostende gedichten voor een breed publiek […]. Maakt het ongrijpbare voelbaar.’ VPRO Gids‘Heldere poëzie, ondergebracht in een secuur geconstrueerde bundel, flonkerende gedichten. ****’ De Standaard‘Melancholie en weerbaarheid gaan in deze bundel samen. Marc Tritsmans is dé wachter van het weerloze in de Vlaamse poëzie.’ De Morgen