Mythen en stoplichten

’s Avonds brei ik nieuwe stoffen aan de representaties van de vrouw die ik bij een tweedehandswinkel heb gekocht.

Sommige versleten, sommige gloednieuw; nooit gedragen, in feilloze conditie weggedaan. Misschien stond het niet, of was het te prijzig. Sommige waren stoffig en bedekt

met olie en bloedvlekken, opgedroogde melk die ik moest schoonpoetsen waardoor de kleuren en structuren van sommige representaties vervaagden. Ze zeggen: ‘Niemand weet wat een vrouw echt is, en niemand heeft ooit een echte vrouw gezien.’

Mythen en stoplichten gaat over vrouwen die elkaar zijn kwijtgeraakt door de veranderingen die ze zijn ondergaan. Het gaat over verlies en eeuwige open wonden. Het gaat over de zoektocht naar genezing van deze wonden. Als alles tegen hen is, proberen ze desondanks te helen door middel van persoonlijke rituelen. Wat zijn constanten in een voortdurende flux van verandering? Hoe kun je het best de strijd aangaan wanneer er helemaal geen hoop meer is op een overwinning?

Alara Adilow (1988) is een dichter van Somalische afkomst, woonachtig in Amsterdam. Ze publiceerde poëzie in onder andere De Gids, Het Liegend Konijn, De Revisor en Tirade. Ze maakte deel uit van het NOORDWOORD Poëzietalenttraject. Momenteel is zij gastschrijver bij nY en werkt zij aan haar debuutroman Naald van de zon.

‘Alara Adilow gaat in Mythen en stoplichten als een Griekse wraakgodin langs alle beelden waar ze zich van wil ontdoen, en tegelijkertijd veel van houdt.’

Jonathan Griffioen

‘Met een fijnzinnig taalgevoel weet Adilow een scherpe reflectie op het hedendaagse leven te bezielen met een liefde voor het fabelachtige. Dit is poëzie die de lezer altijd een stap vooruit is. Een genot om te lezen.’

Maria Barnas