Sparagmos

Wat is het leven waard als het niet een beetje kapot is? In Sparagmos duikt Hans Dekkers in het Dionysos-ritueel, waarbij het lichaam van een mens of dier in een roes uiteengereten wordt. In zinnenprikkelende gedichten verkent Dekkers een wereld waarin genot niet zonder pijn kan en waarin een heldere kijk op het leven niet kan bestaan zonder het offer en de beneveling. Sparagmos is een bundel vol verscheurdheid en versplintering.

ruk me uiteen, dierbare vriend,

in alle levens die ik ben, in alle personen,

alle plekken en herinneringen,

in alle jaargetijden, in alle woorden

ondanks een gordel van vlees, een gevliesde

omheining

vallen wij uiteen in eenmalige sintels

oplichtend met ieder een eigen gezicht

vuurvliegjes in een bronzen zonsondergang

op een strand in de snerpende zon

de lichamen, perfect en lijdend, volgestouwd

met verleden en toekomst

druipend van onmatige sentimenten

sta ik op, sta ik met ontvangende handen

met mijn buik vol verzinsels

vol fabels, fictie, verdichtsels

splijtend zal de wereld zijn majesteit

ontvouwen