Het vrolijke pessimisme

Henri Roorda toont zich een meester in het schrijven van onnavolgbare prozapirouettes; terloopse observaties uit zijn eigen leven paart hij aan duizelingwekkende vergezichten.

De zwartgallige humorist Henri Roorda (1870-1925), Frans-Zwitsers schrijver van Nederlandse origine, schreef onder het pseudoniem Balthasar in de eerste decennia van de twintigste eeuw een onafzienbare reeks cursiefjes voor dagbladen als La Tribune de Genève en La Gazette de Lausanne. Zijn sprankelendste columns zijn in deze bundel verzameld.

Het ook bij Boom te verschijnen Mijn zelfmoord opende met de woorden: ‘Al geruime tijd ben ik van plan een boekje te schrijven onder de titel Het vrolijke pessimisme. Die titel bevalt me. Ik vind dat hij een mooie klank uit, en hij drukt aardig uit wat ik zou willen zeggen.’ Roorda’s plan werd niet bewaarheid, maar deze bundel columns komt bijna een eeuw na dato aan zijn verlangen tegemoet.

Roorda heeft een toon die herkenbaar is uit duizenden: een mengeling van beschouwelijkheid en ironie, ernst en zorgeloosheid, moralisme en satire. In zijn beste vorm toont hij zich een meester in het schrijven van onnavolgbare prozapirouettes; terloopse observaties uit zijn eigen leven paart hij aan duizelingwekkende vergezichten. ‘Waar de mensheid naartoe gaat weet ze niet, maar sinds een eeuw heeft ze duidelijk de bedoeling om daar zo snel mogelijk te komen … Op de weg naar de Vooruitgang staan geen wegwijzers.’