Intimiteit & onthechting

Leef je voor jezelf of voor de ander? Waar ligt de grens tussen overgave en ongebondenheid? De filosofie van de levenskunst uit zowel oost als west bevindt zich op dit snijvlak van intimiteit en onthechting. Wijsgerige meesters uit beide tradities raden ons doorgaans aan om minder op onszelf te letten, want zo kunnen wij ons werkelijk met de wereld verbinden. De valkuil van dergelijke intimiteit is echter zelfverlies. De valkuil van een al te grote onthechting is dan weer isolatie. Het komt er dan ook op aan om steeds de balans te vinden tussen verbinding en jezelf poneren.

Intimiteit en onthechting geeft een handreiking voor dit evenwicht aan de hand van vier toonaangevende en radicale (levens)kunstenaars uit de twintigste eeuw: dichter Paul Celan, componist Claude Vivier, schrijfster Clarice Lispector en beeldend kunstenaar Alberto Giacometti. Zij belichamen vier mogelijke levenswegen of ‘moderne deugden’: herbronning, compassie, vrijgevigheid en ‘succesvol falen’. Samen vormen deze deugden een filosofie van levenskunst.