Projectmedewerkers

zo ben ik geworden ik had lang nikscrazy dat ik na zo’n avond inslaapzie testament twee ik ben het sloebertje van godik leg je het bloeden van mijn handen uitvia een link naar mijn medicatie: ‘implantatenzijn van marsepein en vrede is een heidens concept’als dienstdoend paasfiguur noem ikdit eenzijdig gesprek mijn inspirerende partnerde middeleeuwen zijn over je mag wegkijkenkom maar terug als de prijs aan de pijn herinnert

Een stabat mater – zo laat de poëzie van Anne Vegter in Projectmedewerkers zich misschien het best omschrijven. Of moeten we haar gedichten als lyrische familieopstellingen interpreteren? Want hoe verhoudt de moeder zich tot de voormoeders? En hoe verhoudt ze zich tot de zoon, de zonen en zichzelf? Vegter verzet de stoelen, steeds opnieuw, tot een veelkantig beeld ontstaat van complexe gezinsdynamiek in een wereld onder stress.