A whisper in deep time. A rhythm of solitude and orbit, of messages carried across impossible distances. SOLE is not a journey in the usual sense, but something slower—more tidal. It is a meditation on movement and memory, on the architecture of leaving, and the strange, persistent gravity of return. A story told in silences and half-finished transmissions, in ships repaired by hand and constellations rearranged by hope.

It follows two paths: one in orbit, where a future is being assembled ...

A whisper in deep time. A rhythm of solitude and orbit, of messages carried across impossible distances. SOLE is not a journey in the usual sense, but something slower—more tidal. It is a meditation on movement and memory, on the architecture of leaving, and the strange, persistent gravity of return. A story told in silences and half-finished transmissions, in ships repaired by hand and constellations rearranged by hope.

It follows two paths: one in orbit, where a future is being assembled ...

Ik denk dat de wereld één keer redden niet genoeg was…

Eerst waren er de poollichten die Europa elke nacht verlichtten. Toen kwamen de vreemde wolken boven Afrika. De getijdenverschuivingen… de mislukte oogsten… de bizarre veranderingen in de migratie van dieren… En ik denk dat dit allemaal nog maar het begin is.

Ik geloof de officiële lezing niet dat dit natuurlijke gebeurtenissen zijn.

Niet meer. Niet sinds een klokkenluider een gecodeerde boodschap verstopte in mijn uitnodiging...