In 'De helaasheid der dingen' van Dimitri Verhulst keert de schrijver terug naar zijn geboortegrond in Reetveerdegem. Het boek is zowel een gevoelige ode aan als een hilarische afrekening met het dorp van een jeugd. We maken kennis met zijn vader, Pierre, die zijn paar uur oude zoontje in een postzak op zijn fiets langs alle kroegen van het dorp rijdt om hem aan zijn vrienden te tonen; zijn grootmoeder, wier nachtrust al te vaak verstoord wordt door de politie als die weer eens een van haar d...

Om zich alsnog te kunnen verzoenen met zijn leven, verlaat Désiré Cordier het pad zoals dat richting graf voor hem was uitgestippeld. Hij neemt wraak op zijn matte, liefdeloze burgermansbestaan door te doen alsof hij dementeert. Zijn gevoel van eigenwaarde, dat door zijn huwelijk was aangetast, wint hij terug als hij op een heuglijke dag, gezond en wel, in een tehuis voor seniele bejaarden wordt geplaatst. Hij belazert de kluit op virtuoze wijze door zich voor te doen als demente en inconti...

'Je hebt lang gewacht om het relaas van jouw jaren in een instelling voor verwaarloosde jongeren neer te pennen. Je hebt het uitgesteld, beseffende, lichtjes gehoopt zelfs, dat zulks vaak tot afstel leidt. Je wou niet de zieltogende schrijver van het trieste-jeugd-gebrompot zijn. Voor zover je dat nog niet was. Maar toen je een jonge vrouw, een ex-instellingskind, zich voor jouw ogen van het leven zag beroven, en toen twee van je oude soortgenoten de kranten haalden nadat ze hun eigen kindere...

‘Hebben en Zijn’ van Dimitri Verhulst begint met de dood van Malodot. Na een fataal auto-ongeluk bevindt hij zich tot zijn verbazing in een kliniek waar hij eerst moet zien af te kicken van het leven alvorens hij volkomen dood kan zijn. Mislukt hij hierin, dan moet hij zijn hele bestaan opnieuw ondergaan, van begin tot eind, op exact dezelfde manier. Met een bont gezelschap van lotgenoten heeft hij groepstherapieën en hij voert individuele gesprekken met een raadselachtige Counselor die ...

In de bundeling van ‘De laatste liefde van mijn moeder’, ‘De helaasheid der dingen’ en ‘Kaddisj voor een kut’ rekent Dimitri Verhulst af met zijn jeugd, maar brengt hij tegelijkertijd een prachtige ode aan die jeugd. In ‘De laatste liefde van mijn moeder’ voelt een zoon zich ongewenst nu zijn moeder een nieuwe vriend heeft. In ‘De helaasheid der dingen’ groeit de jongen op met de grootmoeder als spil van het gezin en met werkloze, dronken nonkels. In ‘Kaddisj voor een ku...

Dimitri Verhulst keerde terug naar de Bijbel om de schoonheid van de taal, maar toen hij zich aan het hervertellen zette realiseerde hij zich dat de verhalen eigenlijk mooier zijn dan de woorden waarin ze gevat zijn.

De eerste vijf Bijbelboeken bevatten de geschiedenis van het ontstaan van de wereld, de verspreiding der volkeren en de wetgeving. Het zijn de verhalen die iedereen wel kent, maar ze worden steeds minder gelezen.

Verhulst besloot de verhalen terug te geven aan de taal en verbaasd...