Op uitnodiging van een Zeeuwse zorgorganisatie schreef wereldreizigster Carolijn Visser ‘Zeeuws geluk’, een boek over Zeeland, het land van haar jeugd. Zij logeerde op Walcheren en Noord-Beveland in verblijven waar ouderen aan wie het heden ontglipt een thuis wordt geboden. Zij sprak met bewoners en hun familie, met zorgmedewerkers en vrijwilligers. Over hoe het water kwam, over de zo geliefde klederdracht, de Duitse badgasten, de strenge kerk. Maar ook over de weidse landschappen, het si...

Herkenning en bevreemding streden om de voorrang toen Carolijn Visser recentelijk door China reisde. Wat ooit onvoorstelbaar was, is nu heel gewoon: katholieken die tijdens de Culturele Revolutie hun geloof in het geheim moesten belijden, trekken nu naar kerken waar plaats is voor vierduizend man. Overal worden de traditionele hutongs gesloopt, om plaats te maken voor torenflats. Meneer Xu, die al jarenlang met de camera de veranderingen in Shanghai vastlegt, bracht Carolijn Visser op zijn zo...

In januari 1945 ontsnappen twee broers aan deportatie naar Duitsland. Vanuit Amsterdam lopen ze dwars door besneeuwde weilanden terug naar Papendrecht, naar huis. De bevrijding is het begin van hun volwassen leven. Broers is Carolijn Vissers kleurrijke familiegeschiedenis, waarin haar vader Ar en diens broers Martin en Carel elk een ander pad kiezen. Een leraar, een meubelontwerper en kunstcollectioneur, en een beeldhouwer – verbonden door een gedeelde geschiedenis, gevormd door hun ti...

Op haar reizen ontmoette Carolijn Visser veel vrouwen die door de geschiedenis zijn losgeslagen van hun achtergrond en zich in een nieuw vaderland hebben gevestigd. Zoals de Australische Bettina, een energieke Duits-joodse vrouw die de gruwelen van de nazi’s wist te ontlopen door naar Shanghai te vluchten. De barones van Rägavere groeide op in Estland en moest aan het eind van de Tweede Wereldoorlog vluchten voor de oprukkende Russen. De Britse Esther Jian was nooit eerder op reis geweest ...

In 'Selma' roept Carolijn Visser op meesterlijke wijze de sfeer op van het schrale, revolutionaire Peking. Ze schildert de grote parades ter ere van de Volksrepubliek, de ideologische blindheid van westerse fellowtravellers, de grote hongersnood en uitzinnige Rode Gardisten die alles wat westers en oud was vernielden. Selma Vos was de enige Nederlander die in China woorden ten tijde van Laat Honderd Bloemen Bloeien, de Grote Sprong Voorwaarts en de Culturele Revolutie. Zij en haar gezin werde...