Toen de fiets eind 19de eeuw zijn doorbraak kende, werden er overal in Vlaanderen veloclubs opgericht. Men fietste op zondag van dorp naar dorp. Er gebeurden ongelukken en er werden nieuwe wetten uitgevaardigd. Zo moesten fietsers en automobilisten om het veilig te houden trompen – toeteren – aan de hoek van de straat. De veloclubs vonden er niets beter op dan een klaroenblazer voorop te laten rijden. Al snel werden dat er meerdere. Zo’n zestig veloclubs hadden een eigen trompetterkorps...

In zeven verhalen neemt Piet Coucke je mee naar het jachtterrein. Letterlijk naar de jachtmiddens en figuurlijk naar de taal die jagers onderling spreken. Veel jagers zullen zich moeiteloos herkennen in de vele uitdrukkingen en situaties, die de auteur levendig beschrijft. Voor niet-jagers en natuurliefhebbers kan het een boeiende kennismaking zijn met deze tak van het buitenleven.

Overal waar Denis Nowé optreedt, wordt hij aangekondigd als de grappigste, ja, de beste puntdichter van Vlaanderen. Spijtig dat hij er dan steeds moet aan toevoegen dat hij ook de enige is. Denis Nowé heeft het puntdichten (puntdicht, puntgedicht, epigram, light verse) bij ons op de kaart gezet en de woordspeling in ere hersteld. Gortdroog en hilarisch, zou je het ook stand-up poëzie kunnen noemen. Voor mensen die weten waarmee ze lachen. Grappige humor als het ware.

Nacht van de Nowézie ...