Op een ochtend ontdekt bediende Thomas bij het afruimen van het ontbijt dat zijn meesteres Adelaide is vermoord. In haar bed. De oude Thomas beseft dat dit onherroepelijk het einde is van zijn vertrouwde wereld: nog eenmaal laaft hij zich aan de herinneringen uit de gelukkigste tijd van zijn leven, toen hij in het park van het kasteel speelde met zijn nog jonge meesters Edmund en Victor. Maar vóór het geheim van de pagode wordt onthuld zal er nog heel wat meer bloed vloeien en zullen er nog...

Net als Gerrit Komrij zelf is zijn immense oeuvre een vat vol tegenstrijdig- en veelzijdigheden. Zijn poëzie wordt – tegen de mode van de tijd in – gekenmerkt door de vaste vorm en hang naar ernst, gehuld in humor. Op het vlak van de kritiek en essayistiek was hij fel en scherp, maar zoals hij alles wat los en vast zat over de hekel haalde, zo liefdevol en gepassioneerd schreven er maar weinigen. En voor zijn dwarsheid was niemand veilig.

Een weg banen door het werk van een schrijver ...

Gerrit Komrij debuteerde vijftig jaar geleden met poëzie die voor die tijd zeer opvallend en afwijkend was: vormvaste en virtuoze gedichten, met een hang naar het absurde. Komrij’s werk ontwikkelde zich van frivole ongrijpbaarheid naar groeiende ernst, een donkergrijs getinte visie op het ondermaans bestaan.

‘Ik was verliefd op jouw durf. Ik was geïmponeerd door jouw technische bravoure.’ Tom Lanoye

‘Ik ken geen dichter bij wie de versplintering zo mooi opbloeit in vormvaste verzen....

In het verlangen naar een nieuw leven, weg van het gekonkel in Amsterdam, vertrekt Gerrit Komrij in 1984 naar Portugal.

In Alvites, een door de wereld vergeten plek in de bergen van Trás-os-Montes, heeft hij een majestueus palácio gevonden, en daar wenst hij met zijn partner Charles Hofman tot aan zijn dood te blijven.

Maar in die zinderende idylle, waarin hij kan wandelen, wegdromen en verdwalen, verschijnen langzaam de eerste scheurtjes. Na de vierde winter komt er abrupt een einde aan ...