Haar leven lang zoekt Claudia de Breij naar woorden om de wereld te

begrijpen, orde te scheppen in de chaos om haar heen. Meestal krijgen die

woorden vorm in theatershows, boeken en columns, maar ook in tientallen

liedjes en gedichten. De meeste zijn bedoeld als onderdeel van een plaat

of show, maar vaak ook zijn het gedachten en ideeën die er simpelweg maar

moeten zijn, als een hart onder de riem van de onzekeren, de dromers, de

verwachtingsvollen. Ze schrijft in de volle breedte, over oorl...

In de klassieke kerstfilm It’s a wonderful life wenst hoofdpersoon George Bailey dat hij nooit was geboren (‘I wish I’d never been born!’) en in Home Alone hoopt Kevin dat zijn familie zal verdwijnen (‘I wish my family would disappear!’). In Derde Kerstdag wenst pubermeisje Marte dat ze tenminsteéén kerstdag alleen in haar joggingbroek met haar telefoon en een bakje patat op de bank kan hangen. Omdat haar ouders zijn gescheiden is ze opeens onderdeel geworden van een enorme exte...

Ons eerste echte gesprek voeren we in de werkkamer van haar moeder. Zij op de donkerblauwe bank, ik in een dito fauteuil, onhandig krabbelend in het opschrijfboekje op mijn schoot.

Het is een nieuwe Leuchtturm, zo’n chique met lijntjes en paginanummering, door deze schrijfwarenfetisjist speciaal voor dit doel aangeschaft.

De bladzijden leeg, het omslag geel.

‘Waarom niet oranje?’ vraagt Amalia.

Pas als ik haar aankijk, zie ik haar spottende blik.

Met 'Amalia' zet Claudia de Breij de ...

Wie willen we eigenlijk zijn?

Mag je dan helemaal niks meer zeggen in dit land? Moet al die kunst zo nodig van mijn belastingcenten? Zijn witte mannen ook mensen? Het lijken retorische vragen. We roepen ze uit zoals een wolf huilt naar de maan, zonder hoop op een antwoord. Maar niet voor lang meer, want hier is Claudia de Breij! Zij lost deze en andere prangende kwesties voor eens en voor altijd op.

Waar is het fout gegaan? Vroeger konden we prima met elkaar door één deur – ook al waren w...

Mag je dan helemaal niks meer zeggen in dit land? Moet al die kunst zo nodig van mijn belastingcenten? Zijn witte mannen ook mensen? Het lijken retorische vragen. We roepen ze uit zoals een wolf huilt naar de maan, zonder hoop op een antwoord. Maar niet voor lang meer, want hier is Claudia de Breij! Zij lost deze en andere prangende kwesties voor eens en voor altijd op.

Waar is het fout gegaan? Vroeger konden we prima met elkaar door één deur – ook al waren we het niet met elkaar eens. Te...