In het achtste jaar van de rouw laat Mari haar man thuis achter om een rivier te volgen naar zee. Terwijl zij probeert zich los te wandelen van de pijn en een nieuwe lijn te vinden voor haar leven, bouwt Felix aan een plekje waar zijn vrouw zich misschien ooit thuis zal voelen.

Lijn van wee en wens is een roman over de onttakeling door rouw en de liefde die niet opgeeft. Caro Van Thuyne heeft een meanderend portret geschreven van een vrouw die olifantenpaadjes trekt tussen deze twee oerkrach...

Ik heb de tijd op je naam laten vallen is een tweetalige bloemlezing van Portugeestalige poëzie die van de zestiende eeuw tot nu door vrouwen is geschreven. Harrie Lemmens en Marilyn Suy kozen en vertaalden de gedichten. Ana Carvalho maakte er foto's bij.