Tot de winter er op volgt is wel een heel toepasselijke titel voor de schrijver en dichter die in november 80 jaar hoopt te worden. ‘En als vanouds is de poëzie van Tellegen hartverwarmend en troostrijk’ (NRC Handelsblad).

Uit deze nieuwe bundel koos het VPRO-tv-programma Brommer op Zee in juni 2021 het gedicht ‘Het gelijk aan mijn zijde’ en maakte daar een bijzondere animatie van.

‘Als we samen nou eens in een boom klimmen, dacht de egel, toen de olifant voor de zoveelste keer uit de top van een boom was gevallen. Dan help ik hem, en daarna klimmen we heel voorzichtig weer naar beneden. En als we beneden aankomen, zullen de dieren van alle kanten toestromen en hem toejuichen.’

Als we straks weer samen mogen dansen, als we weer samen ergens mogen gaan eten, als we weer samen mogen feesten, dan komt alles helemaal goed.

Vanwege het grote succes van de cadeauboekjes h...

De egel, dat ben ik is een boek dat een wel heel bijzondere plaats inneemt in het oeuvre van Toon Tellegen. We lezen over de egel en al zijn wederwaardigheden, over zijn stekels (‘Waarom heb ik zoveel stekels? dacht de egel. Waarom niet één of twee? Ik heb toch ook maar één neus en twee oren?’), en over zijn verlangen naar eenzaamheid en rust. En tegelijk lezen we daarmee misschien de diepste wensen van de schrijver zelf. ‘Ik wou dat ik in mijn hoofd kon kijken, dacht hij op een kee...

Waarom gaat de tijd altijd maar door? En altijd maar één kant op, recht vooruit, en nooit opzij of achteruit? De egel begrijpt dat niet. Wordt de tijd soms ook moe? Is dat waarom hij soms kruipt? Hij heeft veel vragen maar geen antwoorden.

Dan wordt de egel midden in de nacht wakker van een vreemd getik. Hij kijkt uit het raam en kan zijn ogen niet geloven. Voor zijn huis staat de hele tijd. Alle seconden, minuten, uren, dagen, jaren… Wat komen ze doen?