Alsof hij het op dit moment vaststelde: dat hij Amos heette, en dat Amos iemand was met blote voeten op tegels, tenen over de rand. Dat Amos iemand was met zijn kin op zijn borst, vooroverbuigend, klaar om te springen.

Nadat Amos stopt met wedstrijdzwemmen, lukt het hem niet meer zijn draai te vinden, en rondom hem zoeken vrienden en vreemden evengoed naar houvast. Het leven zelf volgt de rimpelingen die Amos' keuze maakt in de levens van de mensen om hem heen. Het is het verhaal van een jonge...

De gedichten in Dagen in huis vertrekken steeds vanuit een alledaags, benaderbaar beeld. Een hand, een wolk, een raam, een dier - zoiets. De vanzelfsprekende vergelijkingen die die beelden oproepen, worden aan een nadere blik onderworpen, om te kijken of er - zelfs anno 2021 - nog iets uit te leren valt. Het meest vanzelfsprekende kenmerk van de poëzie, de metafoor, wordt door de bundel heen langzaam heruitgevonden.

IETS OVER RUST

Had ik in het ogenblik waarin ik gelukkig was veel meer kunnen ...