In deze bundel lijkt het alsof Hans Franse de balans opmaakt van zijn leven in familie en gezin. Zijn ouders werden schimmen uit een droom. Zijn grote liefde, Andrea, passeert een paar keer de revue. Wat is oud worden tussen zo veel verdwenen vrienden en magen? Bij die balans horen ook ‘zijn’ dichters; die gedichten zijn wat losser van toon.

De strijd om het WOORD bepaalde zijn leven als dichter, nooit tevreden, worstelend met de onmacht, zo mooi geformuleerd door de door hem bewonderde d...

De dichter van deze verzen ervaart al vanaf zijn jeugd een soort stroom van muziek, die soms woorden oproept: de muziek stroomt, woorden vallen als blaadjes op het stromende water. Die stroom is overal en kan alle kanten uitgaan. Soms groeit er een gedicht uit. Soms stroomt de vloed nergens naar toe en komt er dus geen gedicht. Soms is het gedicht er in één keer, maar het kan ook maanden wroeten voor het aan de oppervlakte komt.

Hans (J.M.A.) Franse schreef een zevental gedichtenbundels, v...