In deel 3 wordt geregeld verhuisd, zoals dat gaat als je jong bent en je je weg aan het vinden bent op een nieuwe plek. Maar niet alles kan mee en sommige dingen moeten achterblijven.

Passend genoeg weerklinkt dan het nummer ‘Brick House’ van The Commodores (de live-versie), tijdens welke Elvira en de drie jongens hun conclusies trekken. Koninginnedag 1980 komt eraan en direct daarna zullen ze wederom vertrekken naar Frankrijk. Maar niet nadat er eerst twee pijnlijke confrontaties plaats...

Muziekoptredens worden doorgaans aangekondigd met een poster. In heel Europa bestaan popzalen waar ze eigen posters zeefdrukken. Die van de Groningse poptempel Vera steken daar met kop en schouders boven uit. Dat is het werk van de Vera Art Division en hun poster zijn wereldwijd geroemd. Willem Kolvoort is daar al 30 jaar actief , met een eigen stijl waarin veelal fantasiedieren figureren. Dit boek geeft een overzicht van alle ruim 500 poster die hij in 30 jaar tijd maakte voor bands die kwam...

U2, Simple Minds, Echo & The Bunnymen, DAF, Killing Joke, Bauhaus en Allen Ginsberg: dat zijn de destijds grotendeels beginnende artiesten die in de jaren ’80 kwamen optreden in jongerencentrum Vera In Groningen, een van de belangrijkste pijlers van het Nederlandse clubcircuit. De hoofdpersoon van Turquoise dagen is in Vera de beheerder van de artiestenruimte. Hij maakt dan ook van dichtbij deze megacreatieve periode in de muziek mee.

Turquoise dagen is het vijfde deel in de Decadereeks en ...

Deze roman speelt op één avond in 1981: de hoofdpersoon is artiestenbegeleider wanneer de newwaveband Killing Joke komt optreden in Vera. Er is één probleem: de zanger van de band wordt vermist. De zoektocht naar deze artiest brengt de lezer in sneltreinvaart door de doemwereld van die tijd, de muziek en vooral ook de demonstraties van toen (‘geen man, geen vrouw, geen cent voor het leger,’ en dat in vele variaties).

Deze schelmenroman is het vierde deel uit de Decadereeks maar is ook...

Drie studenten zitten in deel 1 van Decade in Parijs. Als er een cowboyhoed van de Eiffeltoren af waait, is dat het begin van diverse achtervolgingen van mimespelers en ontmoetingen die steeds hilarischer worden en die ons Parijs leren kennen zoals we de stad nog nooit eerder zagen. Bill Mensema’s gevoel voor humor maakt het vanzelfsprekend dat aan het einde van de roman een hele circustent vol Franse vakbondsmensen ‘Weg met Van Agt’ gaat scanderen.

Maar het gaat natuurlijk om meer. Jui...