Lale Gül (1997, Kolenkitbuurt, Amsterdam) studeerde Nederlands aan de VU. Tot haar zeventiende ging ze in het weekend naar een Koranschool van Stichting Milli Görüş. In haar autobiografische debuutroman Ik ga leven betwist ze alles wat ze daar geleerd heeft en meer. Met dit boek, waarvan al meer dan 325.000 exemplaren zijn verkocht, won Gül onder andere de NS Publieksprijs, de Euregio Literatuurprijs voor Scholieren, de Pim Fortuyn Prijs en Nederlander van het Jaar. De filmrechten zijn v...

‘Muziek mag niet, daten is verboden, het hebben van vrienden van het andere geslacht is onwettig, je leuk kleden en opmaken is ongepast, ’s avonds buiten zijn is niet geoorloofd, “vieze, immorele” films en series kijken is onaanvaardbaar (en dan bedoel ik geen porno, gewoon een film waarin wordt gezoend), het vieren van verjaardagen of andere heidense feestdagen mag niet, werken met mannen kan niet en ook uitgaan en feesten op festivals is verboden.’

Opgroeien in een streng islamiti...

‘Mijn telefoon geeft 16.30 uur aan. Ik doe mijn make-up op, mijn Heinekenpolo en jeans aan en loop naar buiten. Wel knoop ik nog goed mijn jas dicht, zodat mijn werkkleding niet zichtbaar is voor als ik iemand tegenkom of mijn ouders me de deur uit zien gaan.’ Opgroeien in een streng soennitisch gezin betekent voor Lale Gül vooral dingen stiekem doen. Stiekem make-up en sieraden dragen, laat thuis komen, met jongens afspreken en alcohol serveren in een restaurant. Maar het betekent nog m...

In februari 2021 werd Nederland overdonderd door Ik ga leven, de openhartige, ontroerende en vlijmscherpe debuutroman van Lale Gül, waarin ze haar persoonlijke strijd tegen de verstikkende tradities en verwachtingen binnen haar streng religieuze gemeenschap beschreef. Lale verlangde naar vrijheid, en die zou ze krijgen.

In Ik ben vrij blikt Lale terug op de eerste jaren van haar nieuwe leven. Dat heeft haar succes gebracht, prijzen, steun, nieuwe ontmoetingen en vriendschappen, en vooral vri...