Een man wordt ’s ochtends wakker en ontdekt dat al het leven op aarde verdwenen is, zowel de mensen als de dieren. Na een paar dagen overstroomt de boel ook nog eens, zodat hij eenzaam op een eiland komt te wonen. Wat kan hij nog anders doen dan verhalen vertellen? Hij tekent de verhalen op in zijn logboek, dat hij voor zichzelf bijhoudt en wie weet voor iemand die het ooit zal vinden.

Deze bijzonder intrigerende roman van dichter, performer en schrijver Daniël Dee gaat over de uiterste ra...

De nieuwe dichtbundel van Daniël Dee heeft geen titel. De lezer krijgt er een stickervel met mogelijke titels bijgeleverd en kan dan de eigen favoriet op het omslag plakken

ik ben al halverwege en ik hoor geen muziek meer in mijn hoofd er is geen glinstering meer in mijn ogen wel heb ik vandaag drie werkafspraken staan in de agenda en de jongste moet naar zwemles en de oudste naar tennis

Deze nieuwe bundel van Daniël Dee (1975) mag dan geen titel hebben, dat betekent niet dat de gedichten ...

Dee schrijft direct, kort en krachtig, en verrast regelmatig met zinnen die zo uit een gedicht zijn ontsnapt. Dit boek bevestigt een voorliefde voor dichtende romanschrijvers (of romanschrijvende dichters). Geen brij van overbodige woorden, geen clichés, geen overbodig tierlantijnen. Heerlijk!

Aldus een reactie op De echo van mijn voetstappen, het eerste deel van een Rotterdams tweeluik. In dat ontwaakt een man en ontdekt dat hij het enige nog levende wezen in wijde omgeving is.

In De geschi...