“Mijn gevangenschap had eenentwintig jaar, negen maanden en elf dagen geduurd.

Koning Frederik III liet me gevangenzetten op 8 augustus 1663, koning Christian V gaf me de vrijheid op 18 mei 1685. (…) Allerliefste kinderen, dit is het grootste deel van het vermeldenswaardige dat zich binnen mijn gevangenismuren heeft afgespeeld. Ik leef nu in de hoop dat het God en Zijne Koninklijke Majesteit zal behagen dat ik jullie zelf dit verslag kan laten zien; moge God Zijn genade daarvoor geven!”

Dit schreef gravin Leonora Christina (1621-1698), dochter van de Deense koning Christian IV en gravin Kirsten Munk. Met deze woorden eindigen ook haar memoires waarin zij op indrukwekkende en bij vlagen soms geestige wijze verslag doet van haar ervaringen tijdens haar jarenlange gevangenschap in de Blauwe Toren van Christiansborg in Kopenhagen. In Herinneringen aan mijn rampspoed worden de politieke intriges beschreven die vooraf gingen aan haar opsluiting, gevolgd door een gedetailleerd relaas over haar wederwaardigheden als gevangene...

In De Tijd van de Winteroorlog, het eerste deel van haar autobiografische oorlogstrilogie, beschrijft Eeva Kilpi (1928) de periode 1939-1940, toen Finland en de Sovjet-Unie de eerste van twee onderlinge oorlogen, de Winteroorlog, uitvochten. Deze krachtmeting mondde uit in de gedwongen evacuatie van 400.000 Finse Kareliërs uit het door de Sovjet-Unie ingelijfde gebied. Eeva Kilpi was elf jaar oud toen de oorlog begon en maakte de evacuatie mee.

In deze herinneringsroman beschrijft de volwas...

De tijd van vrede en gemis, het tweede deel van de autobiografi sche oorlogstrilogie van de Finse schrijfster Eeva Kilpi (1928), speelt zich af in de korte periode van vrede (1940-41) na de Winteroorlog (1939-40). Finland herstelt zich van de oorlog en bereidt zich in stilte voor op de herovering van Karelië op Rusland.

De familie van het kind dat we kennen uit De tijd van de Winteroorlog is verdreven uit Karelië en gaat een onzeker bestaan tegemoet. Er is geen thuis meer, behalve in de her...