Angelo Pardi, een jonge naar Frankrijk verbannen huzarenkolonel uit Piëmont is op zoek naar zijn jeugdvriend Guiseppe, een Carbonaro zoals hij, die in de Provence woont.

Het zijn de jaren 1830, en in de Provence heerst een acute cholera-epidemie. De wegen zijn geblokkeerd, de steden gebarricadeerd en reizigers worden in quarantaine geplaatst. In Manosque wordt Angelo ervan verdacht het water te hebben vergiftigd, en zoekt hij zijn toevlucht op de daken. Tussen hemel en aarde observeert hij ...

Een geromantiseerde autobiografie, zo typeerde Jean Giono zijn Jean le Bleu (1932), waarin hij de herinneringen aan zijn jeugd in Manosque (Haute Provence) heeft geboekstaafd. Robuust en zintuiglijk roept Giono het grote ouderlijk huis op, met het donkere schoenlappersatelier van zijn vader boven, en beneden de lichte wasserij van zijn moeder, waar wasmeisjes rondfladderen die de jonge Jean niet onberoerd laten.