Wanneer het buiten donker wordt, dan komt de witte maan.

Dan worden in de huizen de gordijntjes dichtgedaan.[...]

Dan slaapt het witte koetje en dan slaapt het zwarte hondje.

En al de kleine kindjes met hun vinger in hun mondje

en al de kippetjes zijn zo moe, zo moe van 't buiten spelen...

Dan komt dat gekke mannetje, dat de dromen uit moet delen.

Tijs is verhuisd en hij heeft heimwee. Daarom loopt hij weg. Hij komt de eenhoorn tegen, die niet bestaat en nergens bij hoort. Maar Tijs herkent hem meteen, want hij kan een eenhoorn tekenen, en hij heeft zelfs een eenhoorn voor zijn verjaardag gevraagd.

Samen gaan ze op zoek naar het oude huis aan zee.