Henry Sepers (Den Haag, 1955) publiceerde zes romans, waaronder ‘De aanwezigheid van Lara’ (2018). Toen bij De Arbeiderspers in 2009 zijn poëziebundel ‘Baaierd’ verscheen, toonde Sepers zich ook een dichter van formaat. De tweede bundel ‘Spreekt de troubadour’ werd genomineerd voor de J.C. Bloem-poëzieprijs.

‘Stofloze afdruk’ bestaat uit zes delen, waarin ruimte en tijd elkaar versterken en bevechten. De bundel beweegt van platteland naar stad, van dingen naar mensen, en ei...

In deze nieuwe bundel zijn vijftig gedichten opgenomen. Ze dansen mee op het koord waarop de dichter zijn evenwicht tracht te bewaren. In vier, soms met moeite te onderscheiden, afdelingen volgen de gedichten de long and winding road van Fred Penninga gedurende de afgelopen zes jaar.

De pure stadspoëzie over Utrechtse gebeurtenissen. Het vrije vers met ruimte voor een scherpere blik of diepere gedachte. De gedichten-in-opdracht / voor-de-gelegenheid; soms verpakt in strakke versvormen als h...

In de afgelopen twee decennia schreef Japin voor artiesten als Sara Kroos, Astrid Seriese, Paul de Leeuw en Karin Bloemen. Ook al veel eerder, op de Theaterschool, waar Arthur les had van Willem Wilmink, ontstonden talloze nummers, vaak gezongen door hemzelf.

In 2009 won Arthur Japin voor zijn lied Nachtkaravaan de Annie M.G. Schmidtprijs.

In deze bundel wordt een brede keuze uit Japins liedjes, aangevuld met enkele gedichten, nu voor de allereerste keer gepubliceerd. Een boek dat niet mag ...

Net als in eerder werk staan in ‘Het geheugen van een huis’ de tijd en de vergankelijkheid centraal.

In zeven in elkaar overlopende cycli beschrijft Fleur Bourgonje een uit elkaar vallende werkelijkheid: de samenhang tussen woning en bewoner wordt gesloopt. Ontreddering en ontheemding zijn het gevolg. Dichtbij – het eigen huis – en ver weg, waar oorlogen hele steden in puin leggen en de bewoners dwingen tot een nomadenbestaan.

Voor de verjaagden ver weg is een stationshal, tenten ...

Co Woudsma zet ook in zijn vierde bundel de lezer regelmatig op het verkeerde been. Wat speelt zich af in de fantasie van de dichter, wat gebeurt er echt?

Wat te denken van in bivakmuts gehulde mannen die een lichaam dragen, of van kinderen zonder handen en voeten?

Woudsma geeft zijn dagelijkse belevenissen een eigen diepte. Vaak humoristisch, dan weer scherp, veelal melancholiek en met een nauwelijks ingehouden hunkering.

Zijn poëzie laat de lezer beleven hoe het is om als observerend ma...