Je verliest je geliefde aan de dood. Hij kiest voor euthanasie, omdat het niet anders kan. En jij blijft achter, omdat het moet. Hoe ga je daarmee om?

In deze dichtbundel laat Joyce Hes op een treffende manier zien hoe zij dat doet. Haar gedichten zijn open en rechtstreeks; haar toon overstijgt haar eigen, particuliere verdriet. Daarmee is ‘Resttijd’ een bundel met gedichten die voor veel lezers herkenbaar zullen zijn en waar een troostende werking vanuit gaat.

De dichter van deze verzen ervaart al vanaf zijn jeugd een soort stroom van muziek, die soms woorden oproept: de muziek stroomt, woorden vallen als blaadjes op het stromende water. Die stroom is overal en kan alle kanten uitgaan. Soms groeit er een gedicht uit. Soms stroomt de vloed nergens naar toe en komt er dus geen gedicht. Soms is het gedicht er in één keer, maar het kan ook maanden wroeten voor het aan de oppervlakte komt.

Hans (J.M.A.) Franse schreef een zevental gedichtenbundels, v...

laten we onder dons

brieven ophouden

met zware armen

In het blauwe uur neemt Margriet van Bebber je mee in een particuliere wereld. Ze laat haar vaak geheimzinnige, ongrijpbare wereld aan je zien, voert je van verwarring naar ordening, van vervreemding naar herkenning.

Margriet van Bebber is een dichter die kijkt, ontdekt en zorgvuldig opneemt. Ze herinnert zich de kleinste voorvallen van vroeger, heroverweegt ze vanaf een afstand en zet ze in een andere context.

Zo schept ze een nieuwe werel...