Nederlanders zijn dol op hun rivieren én op gedichten die over het landschap gaan. Velen kennen de eerste regels van het gedicht ‘Herinnering aan Holland’ van H. Marsman:

Denkend aan Holland

zie ik breede rivieren

traag door oneindig

laagland gaan

Of denken bij het naderen van Zaltbommel aan het bekende ’De moeder de vrouw' van Martinus Nijhoff, dat begint met ‘Ik ging naar Bommel om de brug te zien’. Maar hoe veel gedichten er over de Nederlandse rivieren geschreven zijn, merkte ...

's Nachts is de wereld minder zichtbaar en draait de verbeelding op volle toeren. Het is dan ook niet verwonderlijk dat veel dichters graag 's nachts werken. En dat ze schrijven over de uren waarin de zon niet schijnt, van de namiddagschemering tot de vroege ochtend. Wim Huijser verzamelde voor deze bloemlezing honderdvijftig van de

mooiste nachtgedichten.

'Natuurgedichten schrijven is sloopwerk', schrijft Esther Jansma in haar gedicht 'Over het schrijven van mooie natuurgedichten'. Ze zijn pas echt goed als je niet meer ziet dat ze over de natuur gaan. De natuur is haast onbeschrij ijk indrukwekkend en confronteert ons met hoe tijdelijk en klein we zijn. Deze tegenstelling inspireert veel dichters, al zit de natuur ook in het kleine en tijdelijke, zoals de spin Sebastiaan, een bloem die open- en dichtgaat, of de overpeinzingen van een koe. De ...

Een reis in gedichten door het Nederlands landschap