In een kier liggen blinde vlekken van rouw, het verlies van wie je liefhebt houdt zich erin op en blijft nog jaren stevig woeden. Lijven verworden er tot hout, kunstmatig in elkaar geschroefd, niks voelt nog echt.

Siel Verhanneman belicht de impact die rouw heeft op intimiteit, spontaniteit en de zintuiglijke weergave van het leven. Kunst van Rodin, Vandenberg, Basquiat en Bourgeois activeert haar zintuigen die – zo lang door angst en somberheid uitgedoofd – de massieve constructie die ro...

Korte prozateksten of een klein gedicht, meer heeft Siel niet nodig om de zere en tere plekken van verdriet te benoemen. Om liefde te vangen met haar pen en ermee te spelen. Ondersteund door de prachtige illustraties van Larissa Viaene, laat ze je stilstaan bij het onzegbare.