De laatste reus, de vernietigende Goleman, is de beschuldigingen van machtswellust en controlezucht beu. Hij wil sterfelijk worden, in de huid kruipen van zijn grootste rivaal: de mens. Maar hij wil geen gehersenspoelde ‘golem-man’ zijn.
Nadat hij zelfs de artificiële intelligentie heeft opgeslokt, wordt de reus als een kleine mens geboren in een doodlopende straat bij een park: Antwerpen, anno 1960. De onhandige dichter ontpopt zich tot een ontdekkingsreiziger in het eigen hoofd. De...

Gedichten voor de kleine reusIn Gedichten voor de kleine reus gaat Peter Holvoet-Hanssen op zoek naar 'muziekdoosgedichten' die schoonheid én sluipend gif bevatten. De gedichten zijn intiem maar onheil rukt op, in de gedaante van een vernietigende reus die aan de einder verschijnt. Een troubadour zal Goleman tegemoet gaan, enkel gewapend met woordentover. De'zingzegverzen' spelen zich deels af in het Land van Music-Hall, waar ook Paul van Ostaijen woont.Na De reis naar Inframundo, waarm...

Is dit de zwanenzang van een troubadour? Door de urgentie der tijden geen finale maar een ‘tritonistische interventie’.

‘Krachten bundelen’ schreef Peter Holvoet-Hanssen reeds in zijn bekroond debuut (Dwangbuis van Houdini, 1998) en dit gebeurt hier op onnavolgbare wijze: samenwerkingen met andere dichters, met jong en oud, ziek en gezond — verzen (zoals in zijn stadsdichterstijd) feilloos gemixt tot fonkelingen in de duisternis.

Peter Holvoet-Hanssen (1960), voormalig Antwerps st...

Twintig jaar geleden rammelde zijn debuut Dwangbuis van Houdini aan de kettingen. Nu zet Peter Holvoet-Hanssen, Vlaanderens meest eigenzinnige taaltovenaar, alles op alles: Blauwboek is niets minder dan een brandbom. Een nachtmatroos verdwijnt van het toneel, zijn kleine reuzin wordt groot. De vernietigende Goleman komt dichterbij, een grillig verschuivende ondergrond breekt alles open. Humor wordt hilarische kitsch, droefenis kleurt donkerblauw. Na een adembenemende reeks kruisweggedichten e...