Naast het beeldend werk wat Ingrid van den Oord maakt, schrijft ze. In werkboeken, onderzoekend voor haar kunstwerken en om gevoelens en gedachten te ordenen, woorden te geven, in gedichten.

Voordat daarin vorm en vocabulaire ontstond, bleef het schrijven privé.

Een deel van de bundel is enigszins absurd, waarin meerdere gebeurtenissen ten tonele verschijnen. Andere delen zijn trivialer, meer universeel. Ze neemt je hardlopend mee de polders in, laat je meedenken in overpeinzingen, meekijken...

In deze tweede bundel van Ingrid van den Oord, worden haar overpeinzingen en zaken die ze opmerkt en meemaakt verwerkt. Net als in haar eerste bundel: 'Zwarte olijven in honing' maakt ze de lezer deelgenoot. Onderwerpen die dwingend worden, maar niet, zoals in haar beeldend werk, in materiaal omgezet kunnen worden, vinden hun weg in ordenen van woorden, in vorm en ritme.

" Ideeën en gevoelens die zich voordoen als persoonlijk blijken vaak universeel te zijn"