De schrijver hanteert een veelvoudige schrijfstijl met een thematiek die werelds en actueel genoemd kan worden. Terwijl hij refereert aan cultuurhistorische hangijzers wil hij ook vooral op methodische wijze natuurlijke processen en huiselijke omstandigheden er mee inmengen.  Scherp concentreert hij zich vervolgens op hoe  taal zich door deze inmenging verhoudt tot betekenisgeving die zo vaak zorgt voor nieuwe inzichten maar ook kan leiden tot komische of tragische misverstanden. Dat geldt ...

In dit poëtisch schrijven doet de verteller een uitnodiging aan de lezer: “ Roep het paard aan, het kalf komt ook, de zon verwekt alvast de hubris in het nieuwe knoopsgat van het culturele pact uit praktische getuigenis”. Er wordt ingegaan op actuele ervaringen waarbij de eigen positie beslist niet onaangeroerd wordt. Daarbij is de tekst speels met zowel conventionele kwatrijnen als meer verhalende zinswendingen.

Troi rijdt een bakkerskar in hartje Brijnsburg. Hij droomt van een geurcafé en smeedt plannen in zijn opslag. Maar dan! Monstert hij aan (bij Jantje, de schoener) halverwege?

Ondertussen krijgt hij medewerking van studio Erhart. Zij ondernemen een diepgaand onderzoek naar Gerechtigheid.

Goed of opdat zegt de Protagonist. Zeg het, zeg zeker wel vanwege de compassie, synthese, universalisme, en vastigheid. In individuele gevallen en als onderstroom waarop gelet wordt. Door de schippers, de hengelaars, de wandelaars. Omdat, omdat de wereld (niet) kan verbeteren en de geschiedenis ons (n)iets leert. Opdat tegenstellingen worden samengevoegd, culturele veranderingen erkend, ontwikkelingen in waardigheid tegemoet getreden. Verlichte ernst met humor, rechtop. De armen gespreid, kla...