We leven in een wereld waar we niet zonder meer op kunnen vertrouwen, in een tijd die ons terugwerpt op onszelf. Wat hebben we nog dat hard en houdbaar is? Het lichaam. Dat is er, staat op, gaat naar het werk, komt terug, eet, vrijt, slaapt en verschijnt. Het lichaam van verlangen en van vertwijfeling. Maar tenminste het lichaam: dat hebben we, houden we en koesteren we.

Wat hebben we nog dat hard en houdbaar is? In het tweede deel van Ik geef me bloot zijn dat ‘de kinderen’. In rake obs...

Ken je die momenten? Iets spreekt je aan, nog voor je er de woorden voor hebt. In de ochtend als je wakker wordt en de dag nog even geen tekening heeft. Of onderweg als in de verte de contouren van een nog onbekende stad opdoemen. Of op het moment vlak voordat er iets te gebeuren staat: een feest, een ontmoeting, een afscheid. Ken je die momenten? Dat het is alsof de vertrouwde patronen in je denken en dat wat je te doen staat even worden opgeschort. Lege ruimte. De tijd die stil staat. Het l...