Met tien indrukwekkende en gelauwerde bundels op haar naam is Anneke Brassinga een van de belangrijkste dichters van ons land. ‘Buitenissig en exuberant… Afwisselend burlesk, diep ernstig, euforisch en een beetje hitsig’, schreef Trouw. En De Morgen: ‘Even unieke, levenslustige als prachtige poëzie’. Brassinga experimenteert uitbundig met de taal en met vergeten, in onbruik geraakte woorden. Haar toon is afwisselend romantisch, luchtig en ingetogen; schijnbaar moeiteloos wisselt ze...

Treed binnen in het rijk van Anneke Brassinga, waar ‘hoogstaand lentezonlicht wordt gekelderd/ naar het van droogte knisperende wortelbroed’. Poëzie bestaat er naast de bomen, de duinen en de scharrelaar, het verhevene en het gewone raken er verweven. In Het wederkerige lijken de mogelijkheden van de taal onuitputtelijk. Soms melancholisch, dan weer geestig, maar altijd uitbundig en intens, weet Brassinga de wereld in haar beeldrijke poëzie te vangen.

In deze panoramische bundel gaat Anneke Brassinga op zoek naar een nieuwe onschuld in het spraakwatervallige, de bronnen van het paradijs. Ze dwaalt door de ‘tuin der lusten nou nee’ – want zijn we daarin geen gevangenen, tot de dood erop volgt? Met collega-dichter Piet Gerbrandy wisselt ze lyrisch van gedachten over de benauwenissen en verlokkingen van het menselijk bestaan; ze verklaart haar liefde aan Berlijn (‘spuuglelijkste stad’), en aan het Zich bezingende Het (‘Dit is een ...