Haar leven lang zoekt Claudia de Breij naar woorden om de wereld te

begrijpen, orde te scheppen in de chaos om haar heen. Meestal krijgen die

woorden vorm in theatershows, boeken en columns, maar ook in tientallen

liedjes en gedichten. De meeste zijn bedoeld als onderdeel van een plaat

of show, maar vaak ook zijn het gedachten en ideeën die er simpelweg maar

moeten zijn, als een hart onder de riem van de onzekeren, de dromers, de

verwachtingsvollen. Ze schrijft in de volle breedte, over oorl...

GENOMINEERD VOOR DE NS PUBLIEKSPRIJS 2016

RUIM 125.000 EXEMPLAREN VERKOCHT

Claudia de Breij (net 40, dankuwel) vraagt zich af hoe dat moet: leven. De eerste jaren zeggen ouders, leraren en andere betweters wat je wel en niet moet doen. Je zit nog in de fase 'leven voor beginners'. Maar hoe moet het als je alles eenmaal zelf mag (en moet) uitvinden? Hoe ga je dan om met vragen over liefde, dood, vriendschap, seks, werk, kinderen? Niemand die zegt hoe het moet. En dat is fijn. Maar soms ook niet....